فروش پایین فیلم استراحت مطلق در نزدیک یک ماه/ دوگانه سیاه‌نمایی- حاشیه؛ فروش آخرین فیلم کاهانی را تضمین نکرد

به گزارش خبرنگار فرهنگی سراج24، آدم، بیست، بی خود و بی جهت، اسب حیوان نجیبی است و فیلم آخر کاهانی، استراحت مطلق به دلیل وجود صحنه‌های غیر قابل پخش، سیاه نمایی مفرط و الفاظ رکیک اکثرا با کاهش زمان پخش رو به رو شد. هر چند وی با مصاحبه‌های تند و هوچی‌گری رسانه‌ها و پشتیبانی اعضای مؤثر خانه سینما همه‌ فیلم های خود را موفق به اکران سینمایی یا پخش ویدئویی کرد و از همین ممیزی‌های وارد شده به فیلم‌هایش برای بیشتر شنیده شدن نام خود بین اهالی سینما استفاده کرد.

نوع رفتار و ادبیات تند و بعضا بی پروای وی برای مقابله با ارکان‌های فرهنگی نظام باعث شد نام وی برای عده‌ای نماد اپوزسیون صریح لهجه سینماگران باشد. اتفاقی که با فروش نسبتا خوب فیلم "اسب حیوان نجیبی است" و تلاش بعضی از رسانه‌ای غیر متعهد برای القای این موضوع که دلیل فروش خوب این فیلم حمایت سینماروها از مواضع آوانگارد اعتقادی کاهانی است.

اما به اعتقاد بسیاری از کارشناسان نوع فروش این فیلم به دلیل فضای کمیک و بعضا زرد ایجاد شده در فیلم اسب حیوان نجیبی بود، نه حمایت از فیلم ساز معترض. بسیاری از منتقدان سینمایی معتقدند نشان دادن آدم دائم الخمر، حضور یک فرد دوجنسه و استفاده از شوخی های جنسی دلیل موفقیت این فیلم است نه وجوه روشنفکری فیلم‌ساز این اثر.

در این فیلم مرد جوانی به علت نوشیدن مشروبات الکلی، وضعیت روحی نابسامانی دارد و همین مساله عاملی است برای اینکه مامور قلابی از وی بخواهد یا با او به اداره پلیس بیاید یا آن که مقداری وجه نقد در اختیار او گذارد. اما وجه نقدی در اختیار این مرد نیست و همین مساله موجب می‌شود که وی از مامور قلابی بخواهد به چند تن از دوستانش سر زند تا پولی جور کند. از اینجا به بعد این دو نفر همراه شده و سفری درون شهری را برای یافتن پول آغاز می‌کنند و حین همین سفر است که با شخصیت‌های دیگر فیلم که اغلب آدم‌هایی مساله‌دار هستند روبه رو می‌شویم.

به غیر از توهین به ماموران نیروی انتظامی که از سوی مسئولان برگزاری جشنواره هم به عنوان مهمترین معضل این فیلم یاد شده، دیالوگ‌های غیراخلاقی فراوانی در فیلم گنجانده شده؛ دیالوگ‌هایی که به عنوان راهی برای رهایی از تکراری که از سی دقیقه ابتدایی به بعد گریبان فیلم را می‌گیرد، مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

فروش خوب فیلم "اسب حیوان نجیبی است" و موج تبلیغاتی رسانه‌های اصلاح‌طلب برای کاهانی باعث بیشتر شدن حس حمایت مردمی از این فیلم ساز و جری تر شدن وی برای ساخت فیلم هایی با سیاه نمایی مفرط است.

فیلم بعدی وی بی خود و بی جهت که برای اولین بار کاهانی از تکنیک real time(زمان فیلم منطبق بر زمان واقعی است) استفاده کرد فصل جدیدی از بی حرمتی به قشر مذهبی را در سینما باز کرد.

شخصیت مادر فیلم یک زن چادری بدون منطق است که برای مخالفت با داماد خود از هر شیوه غیر انسانی استفاده می‌کند. هر چند تعدادی از پلان‌های حضور این زن در این فیلم به گفته مسئولان سینمایی کاهش پیدا کرده اما هر فرد منصفی که این فیلم را تماشا کند به بغض و کینه فیلم‌ساز نسبت به قشر مذهبی پی می‌برد.

این فیلم کاهانی نیز از حواشی مصون نماند. البته حواشی ایجاد شده بیشتر خودساخته و غیر طبیعی بود. وقتی سینماهای حوزه هنری حاضر به اکران فیلمش «بی‌خود و بی جهت» نشدند وی شروع به سر و صدا کرد. به خانه سینما تاخت که چرا با حوزه همکاری می کند. سینماگران را خطاب قرار داد که چرا تن به کارهای سفارشی می دهند و خلاصه هر کاری کرد تا جریانی عاصی را راه بیندازد. اما این تلاش ها موفق نبود و حوزه هنری زیر بار اکران این فیلم نرفت.

فیلم آخر کاهانی که میزان کمدی آن کمتر از سایر فیلم‌های وی است و از فیلم های گذشته وی تنها ابتذال، الفاظ رکیک و پرخاش را به ارث برده، با فروش بسیار کمتر از انتظار قشر روشنفکر سینما مواجه شد تا دلیل دیگری باشد مبنی بر اینکه سندروم سیاه نمایی در سینما و اعتراض همیشگی به همه چیز و همه کس خریدار چندانی ندارد.

تیم تهیه و تولید فیلم از تمام ابزارهای تبلیغی معکوس و منفی برای فروش فیلمشان کمک گرفتند اما با این حال نگاهی به میزان فروش این فیلم نشان می دهد که زحمات او نتیجه نداده و جامعه اهل سینما رفتن و فیلم دیدن دیگر محلی به هیاهو و تبلیغات معکوس نمی‌دهند.

فیلم کاهانی بعد از ۲۲ روز نمایش در ۲۲ سینمای تهران توانست  ۵۹۲ میلیون در تهران بفروشد و  حدود ۱۱۸ هزار نفر را به سینما بکشاند. این یعنی هر سینما به طور متوسط در هر سانس هر یک از سینماهای نمایش دهنده این فیلم ، تنها ۴۸ نفر در سالن حضور داشته اند. این در شرایطی بوده که این آمار در ایام تعطیل و زمان تفریح و در بهترین فصل اکران بوده است و بعید است از این پس حتی همین ۴۸ نفر هم مخاطب این فیلم باشند. اگر متوسط صندلی های هر سینما را ۲۰۰ صندلی در نظر بگیریم می توان گفت درتهران فقط حدود ۲۵ درصد صندلی ها در هر سانس پر بودنده اند و در هر نوبت نمایش این فیلم ۷۵ درصد  صندلی ها خالی بوده است.